Prezentowany poniżej tematyczny słowniczek przekładowy włosko-polski obejmuje leksykę „enogastronomiczną”, to znaczy dotyczącą branży winiarskiej i świata kulinariów. Z racji ściśle określonego zasięgu badań przeprowadzonych w ramach projektu – rejestruje on w większości leksemy opisujące rzeczywistość ograniczoną terytorialnie do regionu Friuli-Wenecji Julijskiej, choć częściowo dotyczy także ogólnowłoskiej terminologii enologicznej i gastronomicznej.
Słownik, opracowany w dyscyplinie naukowej, ma w założeniu przede wszystkim charakter praktyczno-użytkowy i dydaktyczny. Główną spodziewaną grupą jego odbiorców są studenci i tłumacze zajmujący się potencjalnym przekładem na język polski różnego typu materiałów związanych z turystyką i promocją tej części „Pięknego Kraju” (wł. Belpaese) – jak nazywają swą ojczyznę Włosi. Poza tym może on posłużyć także niewładającym językiem włoskim specjalistom działającym na rynku wina w Polsce, który znajduje się bez wątpienia w fazie wzrostu, tudzież osobom zainteresowanym – zawodowo lub hobbystycznie – tematyką produkcji i serwowania wina. To ostanie wpisuje się w szerszy kontekst kulinariów, tak przecież zróżnicowanych we Włoszech regionalnie i jednocześnie niezmiennie atrakcyjnych, nierzadko wręcz egzotycznych, dla Polaków.
Zaplecze techniczne słowniczka stanowi dwujęzyczna baza cytatów z oryginalnych źródeł włoskich wraz z ich tłumaczeniami na język polski, stworzona na potrzeby projektu w wyniku ukierunkowanej analizy obszernych partii tekstów pochodzących z opracowań informacyjnych i promocyjnych dotyczących oferty winiarsko-gastronomicznej regionu Friuli-Wenecja Julijska. Są to publikacje – zarówno wydane drukiem, jak i dostępne w Internecie – firmowane przez instytucje regionalne i finansowane ze środków publicznych, a także treści zawarte na stronach internetowych setek prywatnych przedsiębiorstw, takich jak winnice, winiarnie, ich sklepy internetowe, gospodarstwa rolne i agroturystyczne oraz różnego typu lokale gastronomiczne.
lub
PRZEGLĄDAJ TUTAJ: